З’яўляюцца нарысы, праблемныя артыкулы

Выданні калабарацыяністаў (“Беларуская газета”, “Пагоня” і інш.) у гады Вав.

Адным з буйных дасягненняў гэтага перыяду стал авыданне “Беларускай газеты”. Яна з’яўляецца адначасова арганізуючым цэнтрам нацыянальна-вызваленчага руху і сродкам агітацыі, трыбунай барацьбы з нацыянал-фашызмам. Карыстаецца вялікай папулярнасцю ў масах і паспела заваяваць сабе шырокае кола не толькі чытачоў, але і платных падпісчыкаў і карэспандэнтаў”.

Актыўнымі аўтарамі газеты былі: М. Васіленка, Звястун (П. Пестрак), Я.Чабор (І. Патаповіч), М. Засім і інш. “Белар.газета” смела і адкрыта выступіла ў абарону інтарэсаў працоўных Заходняй Беларусі. Яе карэспандэнты пісалі пра забастоўкі беластоцкіх тэкстыльшчыкаў, беспрацоўе ў Вільні, акруговы з’езд ТБШ, многа месца ўдзяляла міжнароднаму становішчу і асабліва выкрыццю германскага фашызму. Буйным дасягненнем “Бел.газ.” з’явілася стварэнне адзінага фронту заходнебеларускхі пісьменнікаў. Вакол “Бел.газеты” згрупаваўся літаратурны актыў.

Сатырычны заходнебеларускі чаоспіс “Асва” аб’яднаў вакал сябелепшых паэтаў-сатырыкаў, фельетаністаў, карыкатурыстаў.

Выхад газеты “Звязда” у мінскім падполлі і партызанскай зоне.

Ударам незвычайнай разбуральнай сілы па ўсей акупацыйнай палітыцы нямецка-фашысцкіх захопнікаў у Беларусі быў выхад 18 мая 1942 г. першага нумара газеты “Звязда” – органа Мінскага падпольнага гаркома Камуністычнай партыі Беларусі. Узанчаліў – журналіст Уладзімір Амельянюк.

Кожны нумар газеты быў накрозь прасякнуты палымяным заклікам да беларускага народа падняццана ўсенародныую партызанскую вайну супраць гітлераўскіх акупантаў.

Кароткія артыкулы, карэспандэнцыі, паведамленні, пасланні і звароты да народа, якія напаўнялі старонкі “Звязды”, наскрозь пранізаны страсным заклікам да барацьбы, да змагання з лютай фашысцкай нечысцю.

У першым нумары газеты пад рубрыкай “Весткі з франтоў Айчыннай вайны” былі змешчаны зводкі Саўінфармбюро, паведамленне аб устанаўленні новага баявога ордэна Айчыннай вайны.

На восьмы дзень пасля выхаду першага нумара быў забіты Уладзімір Амельянюк правакатарам. Рэдактарам стаў В.К. Нікіфараў.

Акупанты рабілі ўсе магчымае каб закрыць праўдзівае слова “Звязды”.

Падпольная “Звязда” – правафлангговае выданне бальшавіцкага друку Беларусі на акупіраваннай тэрыторыі. “Звязда” указвала, што асноўная задача падпльнай і партызанскай прапаганды – выхоўваць вагненную нянавісць да акупантаў, узмацняць упэўненансць у пеарамогу, штодзенна расказваць аб злачынствах, якія ўчыняюць гітлераўцы.

Беларускія публіцысты ў гады Вав.

Гераічную старонку ў гісторыю партыйна-савецкага друку ўпіслаа публіцыстыка пісьменнікаў Беларусі ў гады ВАВ, З першых дзен гітлер-га нашэсця бел.пісьмен. разам з усім народам мжуна ўступілі ў смяротны бой з ворагам. Вядомыя пэты і празаікі Я. Купала, Я. Колас, К. Чорны., К. Крапіва., М. Лынькоў, П. Глебка, П. Броўка. А. Куляшоў, А. Бялевіч, адклаўшы часовую работу над буйнымі мастацкімі творамі, публіцыстычным словам натхнялі савецкі народ на барацьбу з ворагам.

Магутнай знішчальнай сілай было пісьменніцкае слова.

Публіцыстычныя выступленні Я.Купалы ў перыяд вайны – палітычны дакументы всотсрага сацыячльнага гучання.

Палымяную публіцыстычную дзейнасць народнаг песняра Беларусі мнгоія савецкія паэты і празаікі ўспрыняіл як запавет, як узор змагання з ворагам старсным мастацкім словам.

Дзейнасць Я. Коласа ў газетах Ташкента была прыкладам для многіх узбексікх паэтаў і празаікаў.

У партызанскім пушчах,і барах у акопах і ана баявых караблях вайны і партызаны чулі голас любімага песняра. Лаканізм, строгая акрэсленнасць гістарычнага малюнка і псіхалігаічная прыўзнятасць пачуццяў мастака слова, выказаная ў патрыятычных закліках спляталася ў адзінае ўсенароднае пачуцце нянавісці і прагі да змагання.

Заклікам знішчаць фашызм прасякнуты літаральна кожны твор Я. Коласа.

Пісьменнікі былі аўатарамі многіх палымяных лістовак-адозваў, заклікаў да савецкага народа.

Публіцыстычныя творы адыгрывалі вялікую агітацыйную і мабілізацыйнцю ролю, былі смяртэльнай зброяй супраць фашысцкай ідэалогіі.

Беларуск.паэты і празаікі, звяртаючысяы ў цяжкія часы да Бацькаўшчыны, нястомна і штодзенная клікалі да ўсеагульнай барацьбы, каб знішчыць ненавіснае “страшыдла-фашызм”, які азвярэў ад чалавечай крыві.

Першыя публіцыст.выступленні белар. пісьмен. у друку сведчаць, што ўжо ў пачатку вайны яны задумоўваліся над самі паняццем “чалавек”, над новымі эстэтычнымі праблемамі, над псіхалагіямі людзей у тыя суровыя гады.